zondag 11 januari 2015

Ver van mij


oneindig
op de grens van ons besef
voorbij de sterren
waar het hemelwater stroomt
fluisteren de wolken een groet

nederig buigt de wind
in zijn adem
dwarrelt het laatste stof

mijn hart omarmt het licht
en zwijgt





@ Coby 11 januari 2015

1 opmerking:

  1. Blij met het licht...oneindig...
    Zwijgend het dichtbij halen.

    Broos en mooi gedicht Coby.

    BeantwoordenVerwijderen